انا اهواه , من روائع عبد الرحمن
أنادي من سكن بأقصى فؤادي..
على منهو نفس روحي وزادي…
على منهو حرم عيني رقادي..
أناأهواه..
يزو العين طيفه ثم أضمه…
وأحس إن الهوا عطره وأشمه..
وأحبه أكثر عن حب أمه .
أنا أهواه..
صحيح إن الزمن فرق حبايب…
وأنا رجواي في إنسان غايب ..
معه قلبي بصدق الحب ذايب .
أنا أهواه ..
الأ ياسائليني عن غرامي …
أنا ضامي لشوفه حيل ضامي..
أنا أهواه ويكفيكم هيامي .
أنا أهواه ..